H σημασία των παραμυθιών στην ανάπτυξη του παιδιού
« Αν θέλετε τα παιδιά σας να γίνουν έξυπνα διαβάστε τους παραμύθια, αν θέλετε να γίνουν πιο έξυπνα διαβάστε τους περισσότερα παραμύθια...» Albert Einstein Η θετική επίδραση των παραμυθιών στην γνωστική, γλωσσική, συναισθηματική, κοινωνική και ηθική ανάπτυξη των παιδιών είναι αποδεδειγμένη και αναμφισβήτητη. Όσον αφορά την γνωστική ανάπτυξη, τα παραμύθια βοηθούν το παιδί στην απόκτηση γνώσεων σχετικά με πολιτισμούς, παραδόσεις κ.α. καθώς και στην βελτίωση βασικών γνωστικών λειτουργιών όπως η προσοχή, η μνήμη, η συγκέντρωση, η κριτική σκέψη. Επιπλέον, τα παραμύθια βοηθούν στην ενίσχυση δεξιοτήτων όπως η δημιουργικότητα και η φαντασία. Σχετικά με την γλωσσική ανάπτυξη, η αφήγηση παραμυθιών εμπλουτίζει σημαντικά το λεξιλόγιο του παιδιού και βελτιώνει την ικανότητα του να εκφράζεται, να διηγείται ιστορίες, να κατανοεί και να επεξεργάζεται έννοιες. Σημαντικότατη είναι η επίδραση των παραμυθιών στην συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού αφού μέσα απο τα παραμύθια το παιδί έχει την ευκαιρία να ταυτιστεί με τους ήρωες και να επεξεργαστεί δύσκολα θέματα όπως η απώλεια, η αποτυχία, η ασθένεια. Επίσης, αναπτύσσει την ικανότητα να αναγνωρίζει και να ονομάζει τα συναισθήματα αλλά και να ανακαλύπτει αποτελεσματικούς τρόπους διαχείρισης αυτών (ειδικά των πιο δύσκολων όπως ο θυμός, ο φόβος, η ματαίωση, η λύπη). Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως η αφήγηση παραμυθιών ενισχύει τον δεσμό γονιού – παιδιού αφού αποτελεί ποιοτικό χρόνο που οι δυο τους μοιράζονται και ευκαιρία για ανταλλαγή σκέψεων, συναισθημάτων και ιδεών. Αναφορικά με την κοινωνική αλλά και την ηθική ανάπτυξη του παιδιού, μέσα απο τα παραμύθια το παιδί μαθαίνει σημαντικές αξίες όπως η συμπαράσταση, η ειλικρίνεια, η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, ο σεβασμός και αναπτύσσεται η ηθική του συνείδηση. Επίσης, καλλιεργούνται κοινωνικά ιδανικά και πρότυπα για σωστή συμπεριφορα, γίνεται κατανοητή η διαφορετικότητα και οι ιδιαιτερότητες του καθενός. Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι σημαντικό οι γονείς να εντάξουν την αφήγηση παραμυθιών στα παιδιά στην καθημερινότητα τους αλλά και να ενθαρρύνουν τα μεγαλύτερα παιδιά τους (σχολικής ηλικίας) να διαβάζουν βιβλία, να διηγούνται παραμύθια και να δημιουργούν δικές τους ιστορίες. Η αφήγηση ενός παραμυθιού μπορεί να εμπλουτιστει με τραγουδάκια ή ποιηματάκια και να συνοδεύεται με δραματοποίση ή με εικαστική απεικόνιση της ιστορίας (ζωγραφική, πλαστελίνη κ.α.). Τα παραμύθια ψυχαγωγούν και χαλαρώνουν τα παιδιά, δεν συνίσταται λοιπόν ο γονιός να διακόψει ή να καταστρέψει τη μαγεία του παραμυθιού κάνοντας ερωτήσεις «κατανόησης» και μετατρέποντας σε «μάθημα» τη διαδικασία αφήγησης.
|